Het heeft even geduurd voordat ik door had dat het niet zomaar een sticker op het raam is. Ik reis zelden met de trein en de keren dat ik dat wel doe zit ik meteen met mijn neus in een boek of tijdschrift. Als ik opkijk is dat om naar mensen en hun rare gewoontes te loeren, niet om te kijken welke woorden de letters op het raam samen vormen. Ik had dus niet gezien dat daar ‘stilte coupe’ stond en al had ik dat wel gezien, dan had ik er waarschijnlijk nog niets mee gedaan. Daar doen mensen toch niets mee? Nee? Nou, dat heb ik geweten!
Lachend en bellend zit ik in de trein. M’n vriendin heeft een date en is zenuwachtig. Aan mij de taak om de komende 20 minuten voordat hij op de stoep staat vol te praten en haar gerust te stellen. Ik vraag wat ze aan heeft (alsof we dat van te voren niet al uitgebreid besproken hebben), geef haar wat tips mee (alsof mijn dates om over naar huis te schrijven waren) en samen analyseren we zijn laatste smsjes (alsof vrouwen überhaupt begrijpen wat mannen bedoelen). Alles ging goed. M’n vriendin ontspande wat en begon steeds minder panisch te giechelen, totdat ik achter me een slang hoorde, gevolgd door wat natte spetters in mijn nek. Achter me had een vrouw zich duidelijk groen geërgerd (of moet ik rood zeggen gezien haar knap rode kop) en was ze er he-le-maal klaar mee. Zij had de woorden op het raam wel gelezen en ze duidelijk heilig verklaard. Zelfs nu, met een rood hoofd en zwaar geïrriteerd, hield ze zich keurig aan die twee woorden. Sssssst, deed de slang weer en dit keer wees ze naar het raam. De losse letters op het raam vormde ineens twee duidelijke woorden en ik begreep waarom de vrouw in mijn nek stond te spugen. ‘wat is dat voor geluid?’ hoorde ik vanuit mijn hand. ‘Er zit een slang in de trein’ fluister ik in mijn mobiel. Mijn vriendin begint te gillen, haar date is gearriveerd en ze staat te springen in de woonkamer. De sissende vrouw staat nu tegenover me en kijkt me uitdagend aan, zonder te praten uiteraard want we staan nog steeds in de stilte coupe. Ze kijkt naar mij en dan naar mijn telefoon. Ik begrijp wel dat ze me met haar blik wil verbieden ook nog maar één ding tegen mijn vriendin te zeggen, maar ze begrijpt toch wel dat dit gewoon even MOET. Dit is mijn taak, als vriendin. In de aankomende 30 seconden dat haar date naar de deur loopt moet ik minstens nog twee geruststellende dingen noemen en haar veel plezier wensen, maar de slang is duidelijk niet bekend met mijn taak. Ik besluit de vrouw voor me te negeren en aan mijn taak als goede vriendin te voldoen. Terwijl ik in een paar seconden mijn vriendin nog wat flauwe oppeppers toefluister staat de rode, sissende vrouw nu toch echt op knappen. Snel hang ik op en steek ik mijn mobiel een beetje zenuwachtig in mijn jasje. Waar de vrouw zich tot op dat moment netjes aan de twee woorden op het raam had gehouden is het hek nu van de dam. Een zee vloed aan woorden gooit ze over me heen. Dit is mijn kans, gaat er door me heen en zo hard ik kan begin ik te sissen ‘SSSSSSSSSSSSSSSST!!!!’ De vrouw schrikt en knijpt door te rond vliegende spetters haar ogen dicht. Wanneer ze ze open doet wijs ik op het raam. Snel ga ik zitten en verschuil ik mijn gezicht achter een tijdschrift. De slang verdwijnt stampend terug naar haar plaats. Ik durf niet te kijken, maar weet zeker dat de hele coupe dit heeft gevolgd en me nu aan zit te staren. De rest van de reis durft niemand meer wat te zeggen, zelfs het hoesten wordt in de sjaal gedaan om het geluid te dempen.
Mevrouw de Slang als u dit toevallig leest, ik heb het begrepen hoor. De twee woorden op het raam zijn volledig tot me doorgedrongen en geloof me de volgende keer loop ik de coupe snel voorbij!
Oh en de date? Een volledige flater!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten